11/5/15

Μέσα ή έξω από το ευρώ;

Τα λέγαμε από το 2011 κάποιοι απο μας. Μέσα στην Ευρωζώνη δεν υπάρχει λύση. Οι χαμηλοβλεπούσες ομως, που εγώ ονομάζω "τα πολιτικά καθυστερημένα" και είναι μια μερίδα εμμονικών της αριστεράς, αφού πρώτα πέρασαν δύο χρόνια για να αντιληφθούν ότι ο αγώνας μας ενάντια στα μνημόνια δεν ήταν ταξικός αλλά πατριωτικός - και το αποτέλεσμα ήταν να χαθεί η ιστορική ευκαιρία του 2012, έφτασαν από το σύνθημα "καμιά θυσία για το ευρώ" στο να αδυνατούν να φανταστούν το μέλλον μας εκτός ευρωζώνης, απορρίπτοντας κάθε σχεδιασμό για εναλλακτικό σχέδιο, που θα στηρίζεται στη διατροφική, φαρμακευτική και ενεργειακή αυτάρκεια. Σήμερα που η διάλυση της ευρωζώνης έρχεται όλο και πιο κοντά, το σχέδιο αυτό είναι ακόμα πιο επιτακτικό να υπάρξει. 
Για όλους αυτούς όμως, που έσφαλλαν εγκλωβίζοντας και τη στρατηγική της διαπραγμάτευσης στο αδιέξοδο της οικονομικής ασφυξίας και καλλιέργησαν στο λαό μας το φόβο των συνεπειών μιας ρήξης - που πρώτος έσπευσε να τη "διανοηθεί" έστω θεωρητικά και αόριστα ο Βαρουφάκης, οι αμφισβητούμενες δημοσκοπήσεις ας μη γίνουν το πρόσχημά τους για να προχωρήσουν σε λύσεις πέρα από αυτές για τις οποίες εντέλλονται. Κι ας σταματήσουν να λεπταίνουν τις κόκκινες γραμμές (που αμέσως μετά τις εκλογές έφτασαν κιόλας στο 30%).  
Οι κόκκινες γραμμές είναι το σύνολο των απορρυθμιστικών και αντισυνταγματικών μνημονιακών νόμων και όχι το mail Χαρδούβελη. 
Ας σταματήσουν ακόμα να ερμηνεύουν τη λαϊκή εντολή των εκλογών κατά βούληση.
Ξαναλέω, οι δημοσκοπήσεις που συνηθίζουμε να αμφισβητούμε ως στημένες όταν δε συμφωνουν με την κοινή λογική, δεν υποκαθιστούν ούτε κατά διάνοια ένα δημοψήφισμα. Η κυβέρνηση ωφείλει να θέσει στον Ελληνικό λαό το ερώτημα εξηγώντας με σαφήνεια τις συνέπειες των εναλλακτικών λύσεων, κάτι που κανείς ως τώρα δεν έκανε με ψυχραιμία και σοβαρότητα:  

μέσα ή έξω από το ευρώ;
Η απάντηση σ' αυτό το δίλλημα θα ήταν απλή, αν η κοινή γνώμη είχε προετοιμαστεί για ρήξη και θα γινόταν απλούστερη, αν εγκαίρως η κυβέρνηση είχε φροντίσει να καταστείλει το "εν εξελίξει" πραξικόπημα των μνημονιακών από τις πρώτες κιόλας μέρες διακυβέρνησης, κόβοντας τον "αέρα" από τα υπερχρεωμένα ΜΜΕ των νταβατζήδων της ενημέρωσης.
Αλλά πριν αποφασιστεί ένα δημοψήφισμα, η κυβέρνηση ωφείλει να ρωτήσει όλους εμάς που αποτελούμε τα απλά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ και τα στελέχη των δύο κομμάτων στην περιφέρεια και το κέντρο. Γιατί εμείς είμαστε ο μόνος ενεργός συνεκτικός ιστός - ο μαζικός κοινωνικός φορέας με τον οποίο μπορεί να συνδιαλλαγεί χωρίς τους περιορισμούς που επιβάλλουν τα συντεχνιακά και συνδικαλιστικά λόμπι στη λήψη των αποφάσεων. Εμείς είμαστε τα αυτιά και τα μάτια της κυβέρνησης στην κοινωνία. Εμείς τελικά, μπορούμε να προβάλλουμε τις κυριαρχούσες τάσεις ή ακόμα και να τις διαμορφώσουμε.


Γ.Γυπάκης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

View My Stats

Twitter Updates